Eastcoast

Heeyhoi!

Bij het einde van mijn vorige verhaal was ik in Surfers paradise wat alweer een aardige tijd geleden is. Ik zal jullie dus weer opnieuw op de hoogte proberen te brengen van het reilen en zeilen hier down under. Surfers was niet echt een plek waar ik normaal heen zou gaan maar k heb er t beste van gemaakt en toch veel gelachen. Vanuit Surfers zijn we met hoge verwachtingen naar Brisbane vertrokken wat uiteindelijk niet echt nodig was want het was gewoon simpelweg "een stad" niet meer, niet minder. Het mooiste vond ik de botanische tuinen dus dat zegt genoeg. Betekend dat de rest niet veel was. Onze drank is zelfs nog afgepakt in het hostel omdat alleen drank gekocht in het hostel toegestaan was. HUFTERS!! Kom niet aan onze drank!! Vanuit Brisbane wouden we naar Noosa. Een niet al te grote afstand die dag en halverwege lag Steve Irwin's worldfamous Australia zoo. Op aanraden van een Australische mate uit Brisbane die ik ken van de motorreis van vorig zomer daar heen gegaan. Mooie crocs en veel andere Australische dieren, een superleuke krokodillen show wat toch net wat anders is dan de zeehondjes show in Dolfinarium en een koalaziekenhuis gezien. In Noosa, een superleuk surfdorpje met een heerlijke sfeer aangekomen bij een ongekend mooi en goed hostel. De volgende ochtend even een plankje gehuurd en lekker wat golfjes gepakt en smiddags heerlijk in mijn uppie een lange hike door een prachtig natuurpark gemaakt. Terug bij het hostel 2 broers van rond de 50 ontmoet die onze auto al verscheiden keren hadden zien rijden en het heel grappig vonden dat ze nu ineens bij ons in het zelfde hostel zaten. Ze zeiden dat we de enige auto in Australië waren met zoveel duct tape. Die avond hebben we ons dus heerlijk met die mannen bezat en verschrikkelijk veel gelachen. Vanzelfsprekend was de volgende dag een brakke boel en tijd om op t strand uit te brakken met onze kamergenoten uit Engeland. Na Noosa zijn we naar hervey bay geweest waar we dachten een trip naar Fraser Island te boeken wat al vol was en er was daar geen zak te doen dus zijn we weer een stuk terug gereden om vanuit Rainbow beach op te stappen naar Fraser. Op dit prachtige eiland hebben we met een groep van ommenabij 20 man een prachtige tag along tour gehad. Dat betekend dat je met Toyota Landcruisers 4wd's achter elkaar aan rijd over het eiland en alle mooie plekken gaat bekijken op het eiland. Iedereen die wil rijden komt een paar keer aan de beurt. Echt een aanrader voor de mensen die hier ooit nog eens heen willen. Het eiland is onbeschrijflijk mooi en we hadden geen betere gids kunnen wensen. Dave, een goede gozer die erg betrokken was met het eiland heeft ons alles verteld over t heden en verleden daar. Toen we weer op t vaste land afgezet waren zijn we naar Agnes water gereden. En het water zat niet alleen in de plaatsnaam maar kwam ook uit de lucht. Volgens de mensen die er al lang zaten de eerste regen in 3 maand. Hun waren er dus niet zo rouwig om als ons. Gelukkig was het hostel heel goed en had ik een zeil om mijn tent waar ik altijd in slaap goed af te dekken. En ondanks de regen nog wel kunnen surfen en lekker sporten dus dat was weer een pluspunt. 1 ochtend erg gelachen omdat ik moest horen van iedereen die daar in een auto of een busje sliep dat het er snachts verschrikkelijk tekeer was gegaan en had gehoosd. Ik was de enige die daar in een tent sliep en ik heb letterlijk helemaal niks in de gaten gehad. Wel aardig dat er een boel mensen aan mij hebben liggen denken die nacht terwijl ik in coma lag:p In dit dorp hebben we op de laatste dag die overigens wel weer zonnig was een soort van minimotortour gedaan wat me eerst niet zoveel aan leek maar toch erg lachen bleek. De volgende dag zijn we naar het Byfield national park gereden samen met Bart, een top gast uit de buurt van Lichtevoorde die het blijkbaar wel gezellig met ons vindt;) hier zijn we op een prachtige camping terecht gekomen waar we lekker konden kanoën en hiken. Hier hebben Justen en Bart ook nog gevist. Op Facebook is een filmpje te zien wat voor rivermonsters daar te vangen waren. We hebben een prachtijd gehad daar in de middle of nowhere. Vanuit daar zijn we naar Airlie beach gereden. Dat is een toeristisch plaatsje waarvandaan veel boten naar de Whitsunday islands vertrekken. Dat wouden we natuurlijk niet missen. Bart had al een boot geboekt een aantal weken geleden dus Jusin en ik moesten nog op zoek wat een beetje tegenviel doordat ook de Aussies nu vakantie hebben en t hier dus superdruk bleek. We moesten het een tijdje uitstellen dus zijn we daar nog wat wezen stappen en brak aan de lagoon gelegen om vervolgens eerst naar Magnetic Island te gaan. De ochtend dat we daarheen gingen zijn we extra vroeg opgestaan om voor t eerst down under naar de sportschool te gaan. Dat is toch wel iets wat ik erg mis. Op Magnetic island hebben we lekker gehiked en rondgekeken op paradijselijk mooie plekjes. Ook hebben we nog een soort van bunkers uit WOII bezocht waar vanaf 1942 Amerikanen hebben gezeten om het luchtruim in de gaten te houden hier. Nu zit ik lekker in het schaad op t eiland dit verhaaltje te typen. We moeten om 13,30 bij de ferry zijn om weer terug te kunnen naar t vaste land. Daar gaan we weer 4 uurtjes terug rijden naar Airlie beach om zondag op een zeilboot naar de Whitsunday islands te vertrekken. Ik kijk hier heel erg naar uit omdat ik een dik jaar geleden een zeilvakantie in Griekenland zou doen maar die kon niet doorgaan door die arm uit de kom dus nu dan eindelijk langs eilanden zeilen. Het plan is om daarna naar cairns te rijden en dan vanuit daar de outback in te gaan om daar dagen door niemandsland te rijden en wat bijzondere plekken te bekijken. Ik hoop dat ik het red met het geld om dan binnendoor naar Adelaide te kunnen reizen om daar in die contreien wat te werken. Het gaat zo snel met de dollars hier. Maarjah ik kom hier waarschijnlijk maar 1 keer dus moet ik er wel optimaal van genieten. Geen zorgen voor morgen. Ik hoop dat ik jullie weer een beetje bijgepraat heb zo en ik vind het nog steeds hartstikke leuk als ik weer een berichtje uit NL lees. Dus dank daarvoor. Ik leef met jullie mee dat bij jullie de nare jaargetijden weer ingaan en ik zal aan jullie denken als ik weer peentjes zweet van het niks doen hier.

Tot het volgende verhaaltje.