De tijd vliegt!!

G'day,

Zoals de titel al zegt; de tijd vliegt. Zonder dat ik het in de gaten heb zijn we alweer meer dan 2 maanden verder dan mijn laatste verslag. Ik heb weer een hoop leuke dingen gedaan en ik wil het jullie weer graag vertellen. Het enige nadeel is dat het typen van deze verslagen zo'n kutwerk is dat ik me er echt toe moet zetten het te gaan doen.

Ik wil als eerste beginnen met al mijn collega's die dit lezen sterkte te wensen met het verlies van onze collega André. Toen ik vanmorgen in een gebied kwam waar ik ontvangst op mijn telefoon kreeg las ik alle berichten die ik kreeg over het verschrikkelijke ongeluk. Ik werd er misselijk van en ik leef mee met alle collega's, vrienden en familie van André.

11 November was ik geëindigd met mijn vorige verslag wat om eerlijk te zijn al veel te lang geleden is. Sorry daarvoor. Ik heb die tijd op de boerderij gewerkt in de oogst wat een vrij drukke tijd was. Voor mij een goed ding want dat betekend uren maken en $dollars$ binnenhalen. Daar ben ik druk mee geweest tot half December. Mijn moeder kwam op de 17e naar Adelaide dus ik heb gezorgd dat ik een dag van te voren in de stad was zodat ik nog het een en ander kon regelen wat niet te regelen viel op het platte land. Ma kwam laat aan die dag dus ik had nog de hele dag om niks te doen. Toch maar even de hort op gegaan en de botanische tuinen bekeken in Adelaide welke best wel mooi zijn. In de middag ben ik mijn tas op gaan halen bij het hostel waar ik had geslapen en ben ik 6 kilometer naar het vliegveld gelopen aangezien ik toch tijd zat had en verassend genoeg het weer goed was;) Aangekomen op het vliegveld kwam ik in een situatie die ik niet meer gewend was na 2 maanden op een boerderij in de middle of nowhere. Honderden mensen gestrest om mij heen, de een nog drukker aan het zoeken naar de persoon die ze op moesten halen dan de ander. Ik was blij dat ik ma aan zag komen lopen en dat we de drukte weer uit konden. In de tijd tot de jaarwisseling hadden ma en ik een huurauto en hebben we veel leuke dingen gedaan en bekeken. de hoogtepunten voor mij waren: Kangaroo island, ma de farm laten zien, Grampians national park, Snowy mountains en niet te vergeten ma haar verjaardag die we klein maar fijn hebben gevierd bij een bierbrouwerij waar we heerlijke pale ale's hebben gedronken en lekker gegeten. 31 December zijn we aangekomen in Sydney waar we s'ochtends de huurauto ingeleverd hebben en ingecheckt in het hotel om vervolgens naar het park te gaan om de beroemdste vuurwerkshow ter wereld mee te mogen maken. We hebben er 10 tot 11 uur voor moeten wachten maar ik kan jullie vertellen als je ooit eens de kans hebt om het te bekijken..... ZEKER DOEN!! Het was het wachten echt waard. Na al deze mooie dingen gebeurde er iets wat beslist niet mooi was. Ik kreeg een berichtje van pa dat oma overleden was en dat betekende dat ma helaas 4 dagen eerder naar huis moest dan dat eigenlijk zou. Hierdoor hebben we niet zo heel lang in Sydney gehad. De volgende ochtend heb ik Ma sterkte gewenst en haar uitgezwaaid terwijl ze weg reed in de taxi. Helaas een abrupt einde van onze reis. Omdat ik al een vlucht geboekt had terug naar Adelaide op de 6e van Januari ben ik de rest van de week in Sydney gebleven en heb nog erg leuke dingen gedaan met Justin en zijn moeder en zus die ook over waren gekomen voor de feestdagen.
Vlak voordat ik naar Adelaide vloog kreeg ik nog een telefoontje van de farm waar ik werkte dat er niet zoveel werk voor mij was als ik weer zou komen. Dat kon er ook nog wel weer bij. Plannen om naar de farm te gaan weer omgegooid om naar Sydney te gaan en daar maar wat te werken. Dus auto opgepikt die nog op de farm stond waar ze daar aangekomen zeiden dat ik misschien toch wel had kunnen blijven. Beetje jammer maar ik heb gezegd ik heb nu mijn kop er al naar staan om naar Sydney te gaan dus dan ga ik ook. In een mooie 3 daagse rit naar Sydney toe gegaan waar ik op zaterdag al 3 sollicitaties zou hebben voor je raad het al, vrachtwagenchauffeur. Om nou van elke sollicitatie een verslag te maken wordt een beetje te veel van het goede dus hier een korte samenvatting van alle drie: DIKKE RUK. Allemaal niks dus. Vervolgens maar naar Collaroy gegaan, een soort van voorstad van Sydney waar we de aller eerste week ook hebben besteed. Ik wou mijn auto verkopen omdat je daar in Sydney toch vrij weinig aan hebt en het meer kost dan oplevert. De eerste dag daar al serieuze kopers gevonden en de 2e dag was ie verkocht. supermooi..... kon ik mooi op zoek naar een baantje. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Aangezien in mijn leven al mijn baantjes nog al makkelijk zijn aan komen waaien of met een kort gesprekje al voldoende was om te beginnen had ik nog nooit een CV of sollicitatiebrief verstuurd. Dit toch maar gedaan in en rondom Collaroy wat in de 1e week niet zo denderend verliep. weinig reacties dat ik kon beginnen. Veel reacties over 2 weken beginnen enzo. Daar had deze jongen geen zin in. Buiten dat heb ik een fantastische week gehad daar in Collaroy en veel leuke mensen ontmoet en leuke avonden gehad. Helaaas op mijn 1 na laatste avond stond ik op na het avondeten om mijn bord af te wassen en wat zie ik tot mijn verbazing.... Een vieze gore smeerlap met noord afrikaans uiterlijk, petje fout op de kop... je-weet-wel, Zit met zijn smerige klauwen in mijn portemonnee te neuzen die in mijn tas zat die dichtgeritst een paar tafels verderop lag. Hem eerst maar eens gevraagd waar hij mee bezig was waarop hij antwoorde> only looking who's bag it is. De leijer!! Ik mijn spul terug gegraaid en kwaad weg gelopen omdat ik de laatste jaren heb geleerd als ik er echt wat aan zou ik degene was die aan het kortste eind zou trekken.
S'avonds heb ik hem nog weer gezien en heb ik hem verteld dat hij een gelukkig man was dat ik geen idee had wat of hoeveel er in mijn portemonnee zat en dat als ik erachter was gekomen dat er wat miste hij niet zeker van zijn eigen vingers meer zou zijn. Waarop hij de zielige persoon ging uithangen en zei dat het echt niet zijn bedoeling was er wat uit te halen en dat hij ervan geleerd had en de volgende keer de tas gewoon in de lucht zou houden en zou roepen van wie de tas was. Wat een klootzak. Word er nog gewoon kwaad van als ik erover schrijf.

De volgende dag was is klaar met dat gedoe en dacht laat ik de boer eens bellen wat die op de farm dan te doen had. dat klonk op zich niet verkeerd alleen had ik een auto nodig als ik uren wou maken want dan kon ik van de ene boerderij naar een boerderij een stuk verderop rijden om meer werk te gaan doen. Ik maar tegen de boer gezegd. Ik koop een auto en ik kom er weer aan:P
Hij blij, ik blij.
Je raad het al vlak nadat ik de telefoon ophang krijg ik een mailtje van een restaurant waar ik gesolliciteerd had dat ik s'avonds kon beginnen en een half uur later van een metaalconstructie bedrijf dat ik de volgende dag kon beginnen. Dit beide maar afgezegd en de volgende dag op pad gegaan voor een auto die snel gekocht was. Een rode mazda 323 voor 1500 dollar. ik dacht als hij me maar tot de farm brengt daar kan ik alles repareren wat nodig is. na 2,5 duizend kilometer er mee gereden te hebben blijkt het best een fijn wagentje. neemt geen olie en de koelvloeistof blijft op pijl. Wat wil een mens nog meer. om van Sydney naar de farm te rijden heb ik er voor gekozen om helemaal langs de kust te gaan wat een prachtige rit was en nog even voor een kort bezoekje bij Justin en Emiel in Melbourne aangeweest wat weer even gezellig was. Onderweg heerlijk geslapen in mijn tentje op gratis kampeer plaatsen langs de weg en in het Great Otway national park waar overal koala's in de bomen zaten.
Terug aangekomen op de farm had ik stiekem een beetje het gevoel van thuiskomen en was het fijn iedereen weer te zien. Ik woon hier nu wel in een ander huis een goed half uur rijden verderop omdat ze graag willen dat er op die boerderij ook iemand is om de boel een beetje in de gaten te houden en de schapen van water te blijven voorzien. Eigenlijk woont daar de oude boer die de farm groot heeft gemaakt maar de beste man heeft een dikke caravan gekocht waarmee hij zoveel als hij kan mee op reis is. De caravan staat nu 200 kilometer verderop en hij vliegt zo nu en dan met zijn vliegtuigje even een dagje naar de boerderij om het een en ander te regelen. Om het verhaal te verduidelijken of misschien heb ik het al verteld maar de farm heeft een eigen landingsbaan.

Het is nu Zaterdag en ik heb een dagje vrij. moest even wat boodschappen doen en ben nu naar een plekje gegaan waar ik wifi heb om dit te posten e.d. De eerste 3 werkdagen zitten er al weer op en ik heb weer heerlijk op de truck gezeten. Ik ben bezig hooi weg te brengen naar een boerderij dik anderhalf uur verderop waaraan ze dat verkocht hebben. Prachtig werk. Ik weet niet waarom maar het geeft een enorm gevoel van vrijheid om hier in de middle of nowhere over 40km lange gravel roads en nog langere Highways te knallen. Ik denk als ik in NL kom dan voelen de wegen enorm kort en gaan de vrachtwagens langzaam. Maar dat duurt hopelijk nog een tijdje.

Het plan voor nu is hier 2 maanden te blijven werken dan half Maart naar Nieuw-Zeeland te vertrekken voor 6 weken. Waar ik verschrikkelijk veel zin in heb.
Als ik dan terug kom is het op de boerderij ''zaaitijd'' wat als het goed is betekend; 3a4 weken erg veel werken wat natuurlijk goed is voor mijn portemonnee om weer wat meer van dit prachtige land te gaan zien. verder kijk ik nog niet vooruit en ik zal proberen het volgende verslag op kortere termijn te schrijven.
Bedankt voor het lezen en allemaal veel sterkte met het vieze weer daar in de lage landen.

Cheers!