Het roadtrippen kan beginnen - Reisverslag uit Surfers Paradise, Australië van Klaas-Jan Huisman - WaarBenJij.nu Het roadtrippen kan beginnen - Reisverslag uit Surfers Paradise, Australië van Klaas-Jan Huisman - WaarBenJij.nu

Het roadtrippen kan beginnen

Blijf op de hoogte en volg Klaas-Jan

06 September 2014 | Australië, Surfers Paradise

Heey, weer tijd voor een verhaaltje.

Ik ben mijn vorige verhaal geëindigd met dat we onderweg waren naar bondi beach in Sydney. Die avond hebben we dus nog 2 auto's bekeken maar het is met beiden niks geworden. De dag erna zijn we 's-ochtends naar de mac geweest te ontbijten omdat we daar wifi hadden en we verder konden zoeken naar auto's. Echter kreeg Ronald daar een bericht op facebook van familie van hem dat in/vlakbij Sydney scheen te wonen en die wouden hem graag ontmoeten. De rest van ons groepje was ook welkom. Wij dus op de bus gestapt en na dik anderhalf uur waren we op de afgesproken plek, Castle hills. Na een tijdje wachten stond er een vent met te roepen "Ronald....Ronald". Daar stond Chris, Ronalds achteroom of zoiets. Na een kort praatje met m meegegaan naar huis waar ze met nog veel meer mensen woonden. Allemaal even aardig maar toch voor ons doen wat "anders"....... Ze wouden graag dat we bleven slapen maar we waren het er allemaal over eens dat dat beter was van niet dus we zijn 's-avonds met zijn allen uit eten geweest. Het was in een of andere countryclub. Die blijken ze dus bij alle dorpjes te hebben hier en het doet allemaal wat oubollig aan maar het eten smaakte best. Na het eten zijn we door een ander familielid gedropt op t treinstation en hebben we de trein terug gepakt naar Sydney. Daar aangekomen hadden we de volgende uitdaging, het was 11,30 uur in de avond en we hadden nog geen slaapplek. T station uitgelopen en gelukkig konden we nog bij een hostel terecht. De volgende dag hebben Justin en ik besloten om met zijn 2en een auto te kopen en samen te reizen. Smiddags heb ik even een tattoo laten zetten die ik al een tijd in gedachte had en ik vond Sydney een mooie plek om dit te laten doen. Daarna zijn we op autojacht gegaan en de eerste stond ons direct wel aan. Afgesproken dat we hem de volgende dag op zouden halen. De verkoper was een half Frans half Nieuw Zeelandse gozer die ons overal wel mee wou helpen zoals op naam zetten e.d. Dat is een aardig gedoe hier. 'S-avonds hadden we een paar biertjes genuttigd en toen zei Justin dat hij ook nog een tattoo wou dus zijn we maar naar Kingscross gegaan in Sydney en een gozer heeft daar in werkelijkwaar 4 minuten op Justin zijn borst getatoeëerd wat hij wou. De volgende morgen zijn we naar die gozer met de auto gegaan en hebben we alle papieren rompslomp geregeld. 1400 uur reden we met onze Ford falcon noordwaarts de stad uit. Wat een heerlijk gevoel. Op naar t avontuur. Buiten de stad zijn we direct naar een groot winkelcentrum gereden om onze auto te voorzien van de benodigde spullen zoals een luchtbed en kookgerei. Toen we het winkelcentrum uit kwamen was t donker en enorm kutweer. Wij nog een stukje gereden totdat we aan een parkeerplaats een toiletgebouw zagen staan. Daar hebben we binnen ons eten gekookt. Anders was t niet te doen met de wind en de regen. De eerste nacht in de auto was erg wennen. Gelukkig maakt t niet zoveel uit als je hier brak bent. Dan doen we t gewoon lekker rustig aan. Zo zijn we de volgende dag langs Crowdy bay naar Coffs harbour gereden. Waar t gelukkig wel mooi weer was. Even lekker hardgelopen langs t strand en maar weer bezig gegaan met het eten. Het is heerlijk om op zulke mooie plekken je eten in de natuur op te peuzelen met natuurlijk een pilsje daarbij. De 2e nacht in de auto beviel al een stuk beter en zo was ik de volgende dag ook wat fitter. We zijn toen "de waterfall way" gaan rijden. De naam verklapt t al. Een weg van 170 km met een boel uitzichtpunten op watervallen. Heeeeeeel mooi! De hoogste was 260m die nacht hebben we weer op een parkeerplekkie doorgebracht. Aleen aangezien dit 170km inland was was het daar ijskoud 's nachts. De volgende ochtend hebben we even een bezoekje aan een garage gebracht omdat we een lekke koelslang hadden. Flink opgelicht natuurlijk maar je hebt geen keus. Aangezien hier in het binnenland de dorpjes van 1500 inwoners al 70 of meer kilometer uit elkaar liggen en die garagehouder die wist natuurlijk dondersgoed dat hij ons nooit weer zou zien. Na de reparatie doorgereden naar Nimbin, wat in de reisgids staat beschreven als een leuk hippiedorp. Bij aankomst lijkt t wel leuk maar nadat we ingecheckt hadden op een camping en we daadwerkelijk lopend het dorpje ingingen zagen we direct dat de mensen hier niet alleen een blowtje rookten maar ze zagen er verschrikkelijk vercrackt uit. Een zielige bedoeling dus. Nadat we het hier met wat andere mensen over gehad hadden blijkt in de binnenlanden van Australië crystal meth een enorm probleem te zijn. Dus dat verklaarde waarom die mensen er zo verrot uitzagen. We hadden de camping voor 3 nachten geboekt maar we zijn er naar 2 maar weer weggegaan omdat we (afgezien van de camping die wel goed was) ons er niet zo thuis voelden. Vanuit Nimbin zijn we naar Byron bay gegaan waar de sfeer een stuk relaxter was. Weer op een mooie camping. En in de avond/nacht nog even wat kroegjes langs geweest. Helaas krijg je ook hier van het bier gewoon een kater dus je kunt wel raden wat we de volgende dag hebben gedaan; bijna niks. Even op t strand geweest en that's it. De volgende dag mijn tentje weer afgebroken en de auto weer ingepakt. Op naar Surfers paradise. Aangekomen blijkt het een beetje het Vegas van Australië te zijn. Leuk om een hostel te zoeken en te gaan stappen dus. Na een bbq in het hostel zijn we met zowat iedereen die er verbleef naar een club gegaan. Niet echt mijn ding maar ik heb me goed vermaakt. Dit was gister dus drie keer raden wat ik nu heb............ Juist een kater. Vandaag is dus een brak dagje om een verhaaltje te typen en uit te rusten. Net nog een wandeling langs de boulevard gemaakt wat niet heel bijzonder is hier. Vanavond bundelen we al onze krachten weer voor een pubcrawl. Een kroegentocht langs allemaal pubs. Dat is waarschijnlijk meer mijn ding dus ik ben benieuwd. Ik zal jullie laten weten hoe t was. Ik wou ook nog even iedereen bedanken voor de leuke berichtjes vanuit NL.

Tot het volgende verhaaltje!

  • 06 September 2014 - 07:48

    Germa Stolp:

    Hoi Klaas-Jan,

    Jeetje zeg wat een avontuur. Zo te lezen vermaak je je opperbest. Fijn dat je het zo naar je zin hebt.
    En zo te horen is het er prachtig.
    Heel veel plezier nog!
    Gr. Germa

  • 24 September 2014 - 21:30

    Sjoerd V D Akker:

    Ha die Kl Jan ik heb je verhaaltje even gelezen,hetgaat dus goet.Ben je nog mobiele kranen tegen gekomen,de kraandrivers schijnen daar veel te verdienen,er isnog hoop als de poen op is.KJ het allerbeste gr. Tineke en sjoerd.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Surfers Paradise

Klaas-Jan

Actief sinds 05 Aug. 2014
Verslag gelezen: 387
Totaal aantal bezoekers 6979

Voorgaande reizen:

05 Augustus 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: